De belt squat: een ongewone en onderschatte oefening

De belt squat is vooral populair onder powerlifters. Maar ook als je geen powerlifter bent, heeft deze ietwat ongewone squatvariant diverse voordelen. Er is alleen één probleem: waarschijnlijk heb je in je sportschool geen mogelijkheid deze oefening uit te voeren.

Wat is de belt squat?

Zoals de naam van de oefening al suggereert, voer je de belt squat uit met een riem (belt) om je middel. Die riem is met een ketting en karabijnhaken bevestigd aan een belt squat toestel of een belt squat attachment, dat je kunt verzwaren met gewichten.

De voordelen van de belt squat

De belt squat heeft diverse voordelen ten opzichte van squatten (kniebuigen) met een reguliere barbell of safety squat bar. Doordat de riem om je middel is bevestigd, betrek je je bovenlichaam niet actief in de oefening en ontzie je je wervelkolom en onderrug. De belt squat maakt het makkelijker je wervelkolom tijdens het kniebuigen in een neutrale stand te houden en stelt je bovendien in staat een mechanisch sterkere houding aan te nemen zodat je meer gewicht kunt squatten. Bovendien worden je heupspieren meer geactiveerd dan bij een reguliere squat.

Ideaal om rondom een blessure heen te werken

De belt squat is dus ideaal als je je onderlichaam wilt (over)belasten en daarbij je wervelkolom en onderrug wilt ontzien, bijvoorbeeld vanwege een blessure. Maar ook zónder blessure is de belt squat een waardevolle aanvullende oefening. Zeker voor powerlifters en gewichtheffers, wier onderrug het al zwaar genoeg te verduren krijgt tijdens hun reguliere oefeningen.

Belt squat: beter dan de leg press

Eigenlijk combineert de belt squat bepaalde voordelen van de normale (back) squat met de voordelen van de leg press. De leg press ontziet je bovenlichaam ook, waardoor je meer gewicht kunt gebruiken dan bij de squat, maar de belt squat voegt daar als voordeel aan toe dat je wel zelf je balans moet houden.

Belt squat zonder toestel of attachment

Het is trouwens ook mogelijk de belt squat uit te voeren zonder toestel of attachment. Dat doe je door dumbbells, halterschijven of een kettlebell aan de riem te bevestigen en de oefening vervolgens tussen twee verhogingen uit te voeren, zoals twee plyoboxen of trainingsbankjes. Het nadeel hiervan is echter dat het starten en stoppen van de oefening een stuk omslachtiger en onhandiger is. Je mist dan namelijk een startpunt vanaf waar je gemakkelijk de oefening kunt starten en stoppen, zoals bij een toestel of attachment wel het geval is.